Wanneer initiatiefnemers bij ons aankloppen met een plan is dit vaak tot stand gekomen vanuit de gedachte ‘wat is er mogelijk op mijn locatie’. Mensen kopen een perceel aan, zijn via een erfenis in het bezit gekomen van gronden of zoeken naar een alternatieve invulling voor het perceel in eigendom.
Wij begeleiden op dit moment een initiatiefnemer die via vererving een bosperceel in bezit heeft gekregen. Op dit perceel staat productiebos wat eigenlijk al lang gekapt had moeten worden. Het bosperceel kappen en herplanten kost veel geld, maar levert niks op. Daarmee is initiatiefnemer verder gaan kijken naar een alternatieve invulling voor het perceel.
Aangezien er een bos staat is men na gaan denken wat er mogelijk is met het bos. Dit heeft geleid tot de optelsom bos + (maatschappelijk) rendement = voedselbos. Zou het niet mooi zijn wanneer het bestaande bos omgevormd kan worden tot voedselbos waarmee er allerlei mogelijkheden ontstaan voor voedselproductie, educatie, bewustwording en duurzaamheid.
Bij de nadere uitwerking bleek al snel dat voedselbossen alleen werken wanneer er dagelijks onderhoud gepleegd wordt. Voedselbossen die worden aangeplant en aan hun lot over worden gelaten, komen niet tot volle wasdom. Jonge aanplant wordt overwoekerd door onkruid en opgegeten door wild. De logische conclusie is dus dat er in of nabij het voedselbos beheerders aanwezig moeten zijn. Daarmee is de optelsom uitgebreid met inwonende beheerders in de vorm van een groep toegewijde mensen die in Tiny Houses in het bos willen gaan wonen.
Er is een participatietraject opgestart waarin belanghebbende partijen zijn benaderd, waaronder de provincie, het waterschap, Staatsbosbeheer en Plaatselijk Belang. Vervolgens is er door ons een principeverzoek ingediend bij de gemeente waarin met nadruk werd gevraagd om overleg vooraf vanwege het bijzondere plan waarvan iedereen al wel aanvoelt dat het niet binnen de geldende beleidskaders zal passen.
Na lang wachten kwam het gevreesde antwoord: het ambtelijk advies richting het college zou negatief zijn. De belangrijkste reden is dat er niet is gekeken waar Tiny Houses het beste zouden passen in de gemeente. Was dit wel gebeurd, was er waarschijnlijk een locatiekeuze gemaakt die aansloot aan een bestaande kern, zoals het beleid voorschrijft.
En hier gaat het dus mis. Want de initiatiefnemers zijn geen ondernemers die een Tiny House project willen opstarten en hier een locatie voor zoeken, het is een familie die een passende invulling zoekt voor geërfde gronden. De negatieve reactie is gebaseerd op de locatiekeuze, die nooit een keuze is geweest.
De vraag voor ons als adviesbureau is hoe we hier een weg in vinden samen met de initiatiefnemer en het bevoegd gezag. Wij gaan graag vooraf het gesprek aan zonder officiële aanvragen en reacties. Hier is niet altijd ruimte voor binnen de bestaande kaders, terwijl die ruimte wel nodig is om alternatieve plannen zoals bovenstaande een kans te geven.
